zeebenen

De kracht in haar benen,
zit ankert in haar karakter,
de naam op de boeg
de power om te leven.

Steevast is haar boegbeeld
enthousiasme in de wereld,
haar glimlach is er eentje
van zaaien en telen.

Oogst. Doorklief de zee,
vind sterkte in je reis,
pomp zuurstof, energie,
kopje onder af en toe,
en doorzetten meid.

Take care.

Op een slinkende zee van tijd.
Met geliefden aan de zij
gaat ‘n wedloop gepaard.
Voor ‘n hart onder de riemen
komen we wel
met ‘n roeibootje achterna.

— — —
De titel is wat vreemd, ik ging van boegbeeld, naar zeevrouw, van Jo naar Ome Jo (van Toon Hermans), de zeeheer kwam ook voorbij), maar het ging om een vrouw. En marathons zijn een deel van haar. Hoewel de betekenis normalitair anders is, vind ik ‘zeebenen’ wel een mooie. Een oud woord in een nieuwe samenstelling.
De vlakte van de zee, het lopen, de stormen, de doorzetting.
Die fiets, maar dan zonder fiets.