vier pootjes, een schoot

Ze kan de onrust niet belegeren.
Geen oorlog voeren om rust te verwezenlijken.
De kat komt en gaat als het haar uitkomt.

Troost die nonchalant buitenwandelt na het eten

Ze kan geen getij bestrijden.
De momenten dat de zee een andere taal heeft.
Klauwen zijn er plots, als niets aanstaat.

haar sorry zit in een zucht, bij haarzelf

Ze kan … om het even,
laat me maar, als een kat die met vier
pootjes over de schutting loopt tot het einde van de tuin.

Ze slalomt
zonder evenwicht, slaagt en
zakt in ontevredenheid
over ‘t toeval dat haar vooruit helpt.

Ze wil wel,
onbewust, stilstaan. Een zittende kat die zich recht,
de kansen, wit en uitgestrekt, even liggen latend.

Jee Kast