ze is een beetje
wennen en van teveel
het goede, over-
donderend.
Mijn gezelschap
waar ze niet op
had gerekend, niet meteen
denderend. Ik leef op
een eiland.
Ze is een stuk
knapper dan ze zich voelt
en grappig en klapt
bruusk dicht door
onwennigheid
en stuurs weer
de kamer uit.
Ze roept
vragen op en herkenning wenkt
en toch is het wennen
een spiegel zo anders
Ze straalt
zaligheid
uit.
Leave a Reply