vaag

Waar sta ik in dit alles, vroeg je.
Jij staat aan de kantlijn, zei hij, onwetend toe te kijken.
En als ik dat niet wil?
Als je dat niet wilt, dan sta je nergens. zei hij kordaat en hij vouwde de krant dicht.
Nooit gedacht dat jij zo kort door de bocht kon gaan, wat een lompe opmerking dat had ik niet v…
Heel de wereld is soms een beetje kort door de bocht, onderbrak hij je.
Kijk als iemand weet dat jij dit weet, is het over. Uit. Gedaan. Dan kunnen we even goed nu al bij een speelgoedfabrikant in China onderduiken, waar we tegen een hongerloon 12 uur per dag in een atelier aan de naaimachines gekluisterd zitten.
Volgens mij kunnen ze het sowieso afleiden.
Nee hoor. Geen kat die het merkt.
En waarom blog je er dan over?
Dat doe ik niet, zei hij, dat is hetgeen ze fictie noemen. Geen hond die het weet dat dit echt is.
Oh. Jij begreep er niks van.
Ik zie dat je er niks van begrijpt.
Nou ja, het is ook zo vaag allemaal.
Zal ik het nog eens uitleggen?
Nee hoor, hoe meer ik weet, hoe meer kans ik heb me te verspreken…
Je keek even naar de vrouw in de straat die met winkelzakjes passeerde
…en ik heb geen zin in China.
Je glimlachte naar hem. Maar hij zag het niet.
Hij zat met zijn gedachten, terug in dat alles.

Jee Kast 2011