In November, 2014, plaatste ik een gedicht online, Pukkelpop in een Jeroen Bosch-jasje.
Pukkelpop is een steenworp van mijn geboorteplek.
Een thuishaven, een buurtfestival voor vrienden en een hoop, steeds meer, vreemde vogels…
Het was een uitdaging om de gangen en zieleroerselen van de hedendaagse festivalganger zoals op Tomorrowland of andere contreien in een allesvattende tekst te gieten die aan zou leunen bij de beeldtaal van Jeroen Bosch. De beeldtaal en de veelheid van zijn bizarre figuren benadruk ik door in mijn taalgebruik bijzinnen in bijzinnen van bijzinnen te gebruiken. Een knipoog naar de duistere Nederlander
Een eigentijds gedicht met ruwe kantjes, elke middeleeuwer zou een kruisteken slaan bij het zien welke wulpse losbandigheden er op onze festivals onze haartjes beroeren.
Leave a Reply