meetbaar – liefbaar

Of ik kon meten hoeveel…
Ik vroeg of dat nodig was. Dat het evenveel kon zijn als de atomen in een tandpastatube, maar dat er ook nog altijd het omhulsel was, en de tegels en de gladheid en de hele badkamer en dat elk tegeltje een ander verhaal had, dat ik het droeg en zij het wellicht niet kon verdragen.Dat er stoom was en gemakzucht en ketels waarvan je zei vandaag schuur ik die onderkant even niet. Of.
Vandaag ga ik zonder tandenpoetsen het bed in, maar ik denk er wel aan en het is een geruststelling dat er ergens een zekerheid is. Onvoorwaardelijke vriendschap als een ochtend die er altijd is. Of komt, of net geweest is, en ook al vraag ik mezelf om met blote voeten door het bevroren gras te gaan, ik doe het voor jou.

En sprietjes zullen misschien ontdooien, maar de kern van kou zit ook in wortels. Als de natuur die onvoorwaardelijk zichzelf is en ik niet genoeg kan ervaren. Vaak hebben we geen vat op situaties die rondom ons ontstaan, en geen idee hoeveel pasta er nog in de tube zit, of hoeveel ik die al gebruikt heb, en wat als die op is. Of er eerst een badkamer nodig is of eerst de tandpasta?

Ik klem vaak kaken op elkaar. Toon en ook het verkeerde. Meet zonder te vergelijken of zonder atomen te tellen. Dit is een tandenborstel vol, een vracht, een toekomst, een sorry en een glimlach. Ik heb slechte tanden.

Vraag maar aan mijn tandarts, en met of van jou, elk gebaar versterkt. Raakt wortels.

alle liefs.