(Ik wou een gedicht maken over wat vrijwilligerswerk was,
maar dat weet gij beter dan ik.)
Vrijwilligerswerk is één meisje dat trompet speelt,
dat verder galmt dan bedoeld, onintentioneel.
Is het vandaag omgekeerd dag?
Jullie kleuren het leven van mensen en dragen vandaag haast allemaal zwart?
Vrijwilligerswerk is een storm in je buik, het rommelt voor een betere wereld,
verholpen door elke goedbedoelde vlinderslag.
Vrijwilligerswerk is één meisje dat trompet speelt,
dat verder galmt dan bedoeld, onintentioneel.
Het omgekeerde van ontrieven. De tomeloze inzet onbetaalbaar.
Niet voor niks niet ongeorganiseerd, geen betere wereld zonder oninitiatieven,
een onevenwicht rechtzetten, binnensijpelend onrecht wegdeppen,
toegankelijkheid door onevenaarbare intenties.
Het ondernemen van activiteiten om die betaalbaar te maken.
geëngageerd zijn kan geen ondeugd doen, het zelf hebben ondervonden,
niet meer jaarlijks ongebonden, als soepkokende kookouder voor een in short sjorrende groepsactiviteiten-groep. De oneffenheden in een werelds landschap vervolmaken.
Opdat er in de jungle, de leeuwenjungle, geen roofdieren kunnen slapen.
Door kriebels sport verenigingen. Zelden oninteressant.
Door inzet, stimuleren van jeugd en bewegingen, het onderste uit het kamp halen
en het gezelschapspelbord ledigen, om wederom een goede beurt te maken,
terug naar start, speelstraten en winkansen verzekeren.
Tijd geven in duizend handen, als een octopus met duizend armen,
als een ontembaar vuur branden. Of net blussen.
Niet door het rusthuis rushen.
Er zijn,
luisteren
of schijnbaar lanterfanten.
Warm maken.
Openen en betoveren.
Kinderharten veroveren.
Talen die prikkelen,
praattafels gedekt om onwaarschijnlijke verhalen horen
of boeken van de bibliotheken na klasbezoeken–chaos herschikken,
bijstaan met goedheid en aandacht hebben,
voor omgeving en mensen, als katten zwerven
in krabben en beetjes orde scheppen.
Met stofzuigers uit de mouwen, beste leesbrilletje voor,
de gejaagdheid opgestroopt, enthousiasme van de kapstok gehaald,
niet bij de vaten blijven zitten, bij de pinten zijn,
Met een boek van ‘t Gasthuis naar de muur gestuurd
en kastanjes uit het vuur door de buurtbemiddelaars laten halen,
een oogje in de speelstraat houden, alle knutselscharen aan dek,
de geknipte persoon zijn om vrijwilligers te lijmen, sociale cohesie om jezelf te overstijgen.
Één familie zijn neve ‘t Stad, een kleinigheidje als een gevulde gelukzak,
aan medemens, omgeving aandacht wijden, verder dan een feestneus kijken
leren uit verschillende invalshoeken, kort door de bocht,
zijn – bij uitverkochte theatervoorstellingen – vrijwilligers
geen mensen die simpelweg niet tijdig een ticket hebben gekocht?
Ons kent ons, om zorgen te vergeten,
gedeelde smart is … een veel te kleine auto.
Nu we onder ons zijn, onder ons gezegd en ontzwegen,
ontzettend bedankt dankzij jullie uitzonderlijkheid
kunnen grote, middel of kleine mensen spelen,
bewegen, last minute aanstekelijkheid,
kleine stapjes in de wereld, er midden instaan,
uitgaan, weg van alles, of even er weer tegen.
Jullie zijn winnaars,
ik weet niet of ge hebt moeten hardlopen, of hard hebt moeten lopen,
een estafette van gewilligheid om medaille te bekomen.
Jullie zijn winnaars!
Het zou prijzen moeten regenen,
en er wordt altijd iemand vergeten,
laten we even 45 minuten stilte inlassen,
met betekenisvolle blikken naar iemand waar we niet aan denken
met een vorm van dankbaarheid op ons gelaat getekend.
…
Jullie zijn winnaars! Het zou prijzen moeten regenen,
dat we toezichters een prijs als een panorama mogen wensen,
– dat is wel onhandig om in te pakken –
maar niet onmogelijk om te delen,
en tappers winnen dorstige kelen, tooghangers die blijven plakken,
Atelier Kiwi wint lijmvijvers en roeispanen om te kunnen blijven plakken,
en de jongelui van jeugdbewegingen winnen veel jongelui om …
Plekken om te kunnen blijven hangen.
Of, onvermoeibare tongen
– want al wat jullie doen, is gemeenschap hebben –
voor conversatietafels of verdienen Babbelpunten
eigenlijk babbelkomma’s en breinaalden
om steeds meer toe te voegen, er steeds wat positief aan te breiden,
veel koninginnen gewenst om naar believen te schaken,
meer uit een spelnamiddag te halen.
Jullie zijn winnaars! Het zou prijzen moeten regenen,
Of helpende handen in het rusthuis veel mensen om te kopjes te geven,
gebak en troost uit te delen,
en zwerfkattenvoederaars krijgen morgenochtend op de inrit een walvis geleverd,
in brokjes gesneden. En de milieuraad krijgt … nee, die hebben al genoeg problemen.
Ik wens jullie
Verderzetting, samenvoeging en zingeving.
Geen megalomane prijzen, maar een kleinnood om uw gelukske op te tekenen.
Als vrijwilliger hebben jullie niets te bewijzen. OF toch.
Dankjulliewel om te tonen
dat je van een gemeenschap een gemeenschap kan maken;
een vangnet is om een ander te dragen.
Draag uw pen als een medaille, als een penning,
als hee, wie ben jij? Een teken van herkenning.
Want geluk uitdragen of geluk staven bevat meer dan goudwaarden
een winvolle winvulling.
Jee Kast
Leave a Reply