Wanneer een dichteres
omgehakt wordt en
er is niemand in de buurt,
zou ze na omvallen,
dan ook een zucht slaken,
of lippen op elkaar,
geen geluid maken.
Wanneer een dichteres,
– de bijl er in – er in hakt,
bomen van kerels, valt*
is er zelfs wanneer er
niemand achterblijft
een oorverdovende oerknal.
En ‘t gebladerte, niets
boegeert, er harten
bonkend kloppen,
zelfs als niemand
passeert.
Jee Kast 2022
— — —
Met #nualzerevingers laat ik letters door vingers stromen, schrijf ik nonstop en lever ik gedichten af. Afgelopen week-end zat ik in Cité Paroisse van Paul Hammes, in het kader van 100 jaar Brusselse Tuinwijken.
* Er waren verschillende pistes. Er stond oorspronkelijk : ‘bomen van kerels valt’
– nu heb ik de komma toegevoegd. Zodat het onderwerp vh. Gedicht ‘ een dichteres valt’.
– Dit was ook een mogelijkheid in interpretatie geweest : op bomen van kerels valt,
Dat ‘op’ in de vlugte was vergeten.
– of vallen de bomen van kerels en is er oorspronkelijk een incongruentiefout?
Al zou ‘vallen’ er in ritmiek het patroon verstoren. De ‘valt’ komt ook harder binnen dan vallen.
Leave a Reply