ik ben twee glimlachjes waard op het stadsperron
1 keer negeren op een landelijke tussenstop
Ik zit leeg en versuft tegen de stationsgevel.
Leuven glijdt richting de maan.
De dag was zwaar, maar het is de avond die valt.
Ik zoek WIfi.
Geen connectie, geen vrolijke passage, starre voorbijgangers
en haar glimlach connecteert. Ze heeft een muilezel nodig,
Zo bepakt is ze. Ze heeft een open blik en ik kijk toe.
ik help alleen oma’s
Oversteken en naaipatronen doen me weinig,
ik wil de sprei, wanneer ze af is.
Maar werk is er altijd
(aan de winkel). Deze
heeft geen sluitingsuur.
Leave a Reply