wiebel

ik zag n oude man,
krom gegroeid, met n bochel,
op een foto-vernissage, met ogen dicht,
wiebelend van geluk een mierzoet -een lokale specialiteit- cakeje eten,

De wandelstok als steunpilaar,
de mast van het deinend schip,
en een uitgestrekt zeil dat lachte

genietend, z’n gewicht balancerend,
vh ene been op t andere. De foto’s -Bwoh-
ik drentelde, slenterde omzichtig,
kijkend naar de foto’s, turend naar de serveerster
met de schaal, want
zo’n cakeje, dat
moest & zou k ook proberen.